Sutra početak nove crkvene godine i praznik Svetog Simeona Stolpnika - ovo su običaji
Srpska pravoslavna crkva sutra obilježava početak nove crkvene godine i praznik Svetog Simeona Stolpnika – velikog čudotvorca koji je svoj život posvetio neprestanoj molitvi i podvigu na stubu.
U istoriji hrišćanstva nije postojao jedinstven datum za početak godine. Nekada je to bio mart, kasnije Vaskrs. Sveti Amvrosije Mediolanski ukazivao je da godinu treba započeti u septembru, u slavu Svetog cara Konstantina. Od tada je ovaj datum prihvaćen kao duhovni početak godine.
U narodu postoji i vjerovanje da na taj dan počinje jesenja sjetva. Život Svetog Simeona Sveti Simeon Stolpnik rođen je u Siriji, u porodici seljaka. Sa 18 godina zamonašio se i od tada vodio težak podvižnički život. Postio je strogo, često i po 40 dana bez prekida. Najveći podvig njegovog života bio je boravak na stubu (stolpu), po čemu je i dobio ime Stolpnik. Na stubu je danonoćno molio Boga i postio, podnoseći iskušenja i napade demona, ali ih je pobeđivao molitvom. Prvi stub na kome je živio bio je visok oko tri metra, kasnije pet i po, pa deset, da bi na kraju dostigao i do 16 metara. NJegov podvig privlačio je narod – oko stuba su se okupljali bolesni, robovi, carevi i bogataši, tražeći iscjeljenje i savjet.
Sveti Simeon je mnoge isceljivao i odvraćao od jeresi. Čudesa i predanja Predanje bilježi da je jedna zmija živjela pored njegovog stuba. Kada joj je u oko upao trun, svetitelj se sažalio, izliječio je i zmija je od tada mirno boravila u blizini. Sveti Simeon Stolpnik smatra se prvim stolpnikom u istoriji hrišćanstva. Upokojio se u septembru 459. godine, u 103. godini života.
NJegove mošti čuvaju se u Antiohiji (današnja Antakija, Turska). Narodni običaji U mnogim krajevima zadržao se običaj da se na ovaj dan sjeme nosi u crkvu na osveštanje, kako bi sjetva i godina bile plodne. Vjerovanje kaže da ako je tog dana mjesec mlad – žito će dobro roditi, a godina biti berićetna.
Zato je Sveti Simeon posebno poštovan među zemljoradnicima i ratarima. Duhovni značaj praznika Septembar je kod starih Jevreja označavao početak građanske godine, vrijeme žetve i prinošenja žrtava Bogu. Prema jevanđelju, tokom tog praznovanja Hristos je ušao u sinagogu u Nazaretu i pročitao iz knjige proroka Isaije: „Godinu milosti Gospodnje“. Pobeda cara Konstantina, rođenog u Nišu, nad Maksencijem takođe je vezana za ovaj period, jer je donijela slobodu hrišćanskoj veri. Od 1989. godine, na prijedlog Vaseljenskog patrijarha, ovaj dan se obilježava i kao Dan tvari Božije – dan posvećen brizi o životnoj sredini i prirodi. Liturgijsko obilježavanje u sjedištima svih eparhija sutra će se služiti posebna molitva Gospodu da blagoslovi „vijenac godine“, da pravoslavlje bude sačuvano u miru, da cijela godina protekne u dobru, da Bog zaštiti gradove i narod, i daruje pobjedu nad protivnicima.