Takođe, Skupština je, na prijedlog Gradske uprave, usvojila i Odluku o izmjeni Odluke o postupku subvencionisanja zakupnine korisnicima stambenih jedinica socijalnog stanovanja, kojom pravo na subvenciju ostvaruju korisnici u stanju socijalne potrebe čiji prihodi po članu domaćinstva ne prelaze iznos od 25% prosječne neto plate zaposlenih u Republici Srpskoj za prethodnu godinu, umjesto dosadašnjih 20%. Nakon ove izmjene Gradska uprava Grada Bijeljina je jedina u Republčici Srpskoj koja je maksimalni procenat primanja povećala sa 20 na 25%, čime je znalajno veći broj korisnika socijalnih stanova ispunilo uslove za subvencionisanje zakupnine.

 

Na osnovu informacija JU Centar za socijalni rad Bijeljina, gradskog Odjeljenja za društvene djelatnosti, kao i pojedinačnih zahtjeva građana prema Gradskoj upravi Grada Bijeljina, procjenjuje se da najveće potrebe za socijalnim stanovanjem imaju materijalno neobezbjeđena lica, lica nesposobna za rad, lica sa invaliditetom, starija lica bez porodičnog staranja, žrtve nasilja u porodici i mladi bez roditeljskog staranja koji napuštaju alternativni vid zbrinjavanja. Korisnici alternativnog smještaja se uglavnom mogu svrstati u jednu ili više ovih kategorija, te se zbog toga njima daje prioritet u rješavanju stambenog pitanja putem socijalnog stanovanja.

 

U Gradu Bijeljina živi 1.826 porodica, sa ukupno 5.538 članova porodičnog domaćinstva koji imaju status raseljenih lica. U alternativnom smještaju je 225 porodica. Republički sekretatijat za raseljena lica i migracije plaća alternativni smještaj za 27 porodica na teritoriji Grada Bijeljina (službeni podaci Republičkog sekretarijata za raseljena lica i migracije sa stanjem na dan 31. maj 2020. godine). U skladu sa Odlukom o proširenim pravima Grada Bijeljina, 19 korisnika novčane pomoći ostvaruje pravo na stambeno zbrinjavanje tako što im Grad plaća stanarinu u iznajmljenim stambenim jedinicama.

 

Fond raspoloživih stambenih jedinica socijalnog stanovanja Grada Bijeljina čini 89 stanova, od čega su dva stana namjenjena smještaju osoba koje su obuhvaćene readmisijom. Za romsku populaciju su, uz pomoć različitih nevladinih organizacija, do sada izgrađene 24 stambene jedinice, dok su kroz različite državne projekte (BH3, CEB2, SHS) u naselju Amajlije izgrađene četiri stambene zgrade, odnosno 63 stana.

 

Iz navedenog je moguće zaključiti da je broj smještajnih kapaciteta daleko manji od potrebnog, ali da se Bijeljina nalazi na dobrom putu razvoja sistema socijalnog stanovanja, kao lokalna zajednica koja će moći da obezbijedi stambene jedinice odgovarajuće veličine, pristojnog kvaliteta i uz razumnu cijenu najugroženijim sugrađanima.