"Bio je veliki naučnik i izvanredan čovjek čiji rad i naslijeđe će nastaviti da živjeti još mnogo godina. Njegova hrabrost i upornost spojena brilijantnošću i humorom inspirisala je ljude širom svijeta.. Nedostajaće nam zauvijek", napisala su u saopštenju njegova djeca Lusi, Robert i Tim.

Hoking je diplomirao fiziku na Oksfordu, potom je s temom iz teorije relativnosti doktorirao na Kembridžu, gdje je nastavio svoju akademsku karijeru.

Kao student dobio veoma progresivnu neuromotoričku bolest koja veoma onesposobljuje i ograničava kretanje i govor.

Imao je dijagnozu amiotrofične lateralne skleroze (ALS) od 21. godine života i davane su mu male šanse, a mnogi doktori i naučnici smatraju da je pravo čudo što je doživjeo svoje sedamdesete s takvom bolešću, jer osoba koja se od toga razboli prosječno živi do pet godina. Dvadeset godina preživi samo pet odsto oboljelih. ALS počinje slabljenjem mišića, zatim slijedi opšta iscrpljenost, pa paraliza, gubljenje sposobnosti govora, gutanja, pa čak i disanja.

Potpuno nepokretan, u kolicima, s vremenom je izgubio i sposobnost govora, pa je s okolinom komunicirao jedino uz pomoć kompjuterskog sintetizatora glasa.

Hoking je pobjedio ovu tešku fizičku onesposobljenost i još više od pet decenija davao izuzetan doprinos fizici i matematici.

Postao je član Kraljevskog društva 1974, profesor matematike 1979. Svoj matematički rad je nastavio mentalno i prenoseći ga  kad probleme promisli do kraja.

Poznat je po doprinosima na poljima kosmologije i kvantne gravitacije, posebno u kontekstu crnih rupa, kao i po popularnim pisanim djelima u kojima iznosi svoje teorije o svemiru.

Mnogi su ga smatrali najvećim živim naučnikom na svijetu.

Najpopularnije djelo mu je naučni bestseler "Kratka istorija vremena" (A Brief History of Time), koji je zauzeo prvo mjesto na listi bestselera britanskog Sunday Timesa i tamo se zadržao rekordne 237 nedelje.

Godine 1989. postao je počasni pratilac kraljice.

Planirao je da prije smrti odleti u svemir.