Završio je glumu u klasi profesora Minje Dedića na FDU i čitavu karijeru proveo je posvećen BDP-u, u kom je prvi put nastupio 1968. godine u predstavi “Đido”, u Dedićevoj režiji. Zoran Đorđević je jedan od rijetkih glumaca koji je čitav radni vijek proveo u Beogradskom dramskom pozorištu.

Rodio se i odrastao na Crvenom krstu, tu je izvođena prva predstava koju je gledao i poslije koje je, kako je sam zapisao, postao “klinac koji sanja pozorište”, kao i prva profesionalna predstava u kojoj je igrao, a nastupao je i kad je penzionisan.

Uloge u pozorištu

Odigrao je preko 70 uloga na matičnoj sceni.

Izdvajaju se naslovi: „Na leđima ježa“, koja je igrana preko 300 puta, „Vesele žene Vindzorske“, „Dva viteza iz Verone“, „Ivkova slava“, „Zona Zamfirova“, „Večiti mladoženja“, „Puču“, „Revizor“, „Jazavac pred sudom“, „Poltron“, „Sabirni centar“, „Besnilo“, „Psovači“ „Karmen“. Posebno je izdvajao saradnju sa rediteljem Paolom Mađelijem u predstavama „Večeras improvizujemo“, „Centrifugalni igrač“, „Trinaest božijih tričarija“... Među poslednje projekte ubrajaju se „Let iznad kukavičjeg gnijezda“, „Falsifikator“, „Kad su cvjetale tikve“, „Zaljubljeni Šekspir“.

Uloge na filmu i televiziji

Ostvario je niz uloga na filmu, uključujući i naslovnu ulogu Mikija u njemačkoj produkciji „Mikis balade“ („Mikijeva balada“), koja je dobitnik niza nagrada u Italiji, Španiji, Njemačkoj, ali i „Srebrnog jajeta“ na Kustendorf festivalu.

Od ostvarenja snimljenih za televiziju, pominjemo „Diplomce“, „Beogradske priče“, „Otpisane“, „Vuk Karadžić“, „Bolji život“, „Porodično blago“ i nagrađenu dramu „Apoteka Golubović“.

Oproštaj Beogradskog dramskog pozorišta

Bio je član ansambla na koga su uvijek svi mogli da se oslone, vjeran i posvećen saradnik, histrion koji je svakako umeo da iznenadi neočekivanim scenskim rješenjima. Svojim životom i radom postavio je i održao visoke moralne i umjetničke kriterijume.

Datumi sahrane i komemoracije će biti naknadno objavljeni, prenosi Kurir.