Poznati po ratu, ali proslavljani zbog uspostavljenog mira. Vođeni skromnim stanovnicima stepa, ali uspješno razvili najnaprednije oružje u svojoj eri. Mongolsko carstvo izašlo je na kraj sa svim krizama pretvorivši ih u drugo najveće carstvo svih vremena.

Na vrhuncu svoje moći, Mongolsko carstvo zauzimalo je najkonkurentniju teritoriju u istoriji. Isprva vođena pod instrukcijama Džingis-kana, imperija je opstala od 1206. go 1386. godine. Zauzimala je većinu površine tadašnje Evroazije, zahvaljujući naprednom oružju i masivnim hordama ratnika nomada.

USPON DŽINGIS KANA

Carstvo je uspostavljeno 1206. godine, kada je Temujin, sin mongolskog poglavice, preuzeo moć i promijenio svoje ime u Džingis-kan. Kao veoma mlad ratnik uspio je da pobijedi tada najmoćnijeg mongolskog vođu i da podstakne nezadovoljstvo među aristokratskom klasom svog naroda. Vremenom je dokazao da je jedan od najznačajnijih vođa svih vremena.

U to vrijeme, farmeri su se pretežno oslanjali na zemlju, pomoću koje su se izdržavali. Njihova stada koza, ovaca, konja i drugih životinja, zavisila su o izobilju pašnjaka i vode, pa su Mongoli morali da često putuju kako bi prirodne resurse održali u životu. Suša i bolesti bile su ozbiljne prijetnje po njihov opstanak.

Džingis-kan je stabilizovao rizike ujedinjenjem plemena, stabilizacijom poreza, čime je podržao kinesku seljačku ekonomiju, i uspostavljanjem ruralnih zadruga.

Reformisao je zakone svog naroda, uspostavio vojno-feudalno uređenje, podržao trgovinu i religijske slobode i unaprijedio postojeće oružje, kao što su uzengije, kompozitni lukovi, kožni oklopi i barut. Takođe, Džingis Kan primijenivao je nagrađivanje svojih najlojalnijih ratnika, čime je dobio jednu od najuspješnijih armija svih vremena.

NAPREDNO ORUŽJE I POVOLJNA KLIMA

Njihov uspjeh, između ostalog, počivao je na usvajanju novih vojnih taktika, poput kiše strela, nagomilavanjem arsenala, ponavljanjem taktike „udari i bježi”, odložene opsade i primijenom psihološkog rata. Svoja oružja i taktike unapređivali su i primijenjujući novine usvajane od naroda koje su osvajali.

Istraživači smatraju da je za uspjeh Mongola zaslužna i klima. Blaga klima koja je vladala tokom uzastopnih 15 godina i natprosječna vlaga pogodovale su stanovništvu i bogatim pašnjacima za njihove konje i stoku.

DUGOTRAJNA VLADAVINA

Zahvaljujući konstantnoj adaptaciji tokom perioda agresivne ekspanzije, koja je trajala 162 godine, na vrhuncu svoje moći imperija se prostirala na oko 20 milliona kilometara kvadratnih.

Uprkos svojoj ratobornoj reputaciji, mongolska imperija poznata je po periodu mira i stabilnosti trgovine i sigurnog putovanja. Mongolski mir trajao je od 1279. godine pa sve do kraja postojanja imperije. Smrću Džingis-kana 1227. godine i postojanje imperije bilo je osuđeno na pad. Imperija je podijeljena na 4 dijela, a do 1386. godine sva četiri dijela su se raspala.

Iako je mongolska imperija bila poznata po teroru koji je širila i uništavanju svojih neprijatelja i po migracijama kako raseljenih, tako i onih koji su bježali ispred napada, iza sebe je ostavila značajan uticaj kroz „Put Svile” i njegovu istoriju trgovine, ogromno kulturno naslijeđe i potencijal za nastanak modernog društva, ujedinjenjem više različizih naroda i uspostavljanje mira.