Nova saznanja ukazuju da prethodni pokušaji zamišljanja efekata interakcija između našeg planetarnog sistema i drugih zvijezda ozbiljno precjenjuju stabilnost planeta. Nedavni radovi su već sugerisali da bi mala varijacija u orbiti Neptuna mogla da izazove odbacivanje Merkura od Sunca, bilo u sudar sa jednom od planeta ili daleko u međuzvezdani prostor. Novi rad prikazuje simulaciju gdje je situacija strašnija. Scenariji projektuju naš Sunčev sistem koji prolazi pored bliskih zvijezda tokom narednih nekoliko milijardi godina. Tim istraživača procjenjuje oko 19 prolazaka po milionu godina unutar 1 parseka od Sunca, što je oko 3,26 svjetlosnih godina, a to je malo bliže od najbliže zvijezde nama trenutno, koja je na 4,25 svjetlosnih godina. U njihovoj simulaciji tokom narednih pet milijardi godina, u dva procenta scenarijo se završava sa izgubljenim planetama.

Evropski supervulkan se budi

A šta se dešava u tim scenarijima? Pluton ima pet odsto šanse da postane nestabilan, kao posljedica poremećaja u orbiti džinovske planete. Merkur je ponovo prvi u redu da napusti Sunčev sistem, kružeći tako blizu Sunca, što ga čini statistički najbližom planetom bilo kom drugom svetu u Sunčevom sistemu. To nije dobra stvar jer se vjjerovatnoća nestabilnosti povećala za 50 do 80 odsto. Zemlja ima šansu od jedan prema 500 (0,2%) da će biti izgubljena zbog izbacivanja iz Sunčevog sistema ili sudara sa drugim svetom, a Mars ima malo veće šanse (0,3%) da se sudari sa drugim svjetom ili da bude izgubljena u tami međuzvezdanog prostora, piše Iflscience.

Simulacija zapravo sugeriše da se scenario gubitka planeta dešava prije nego kasnije, što čini prolazak zvjezdanog polja glavnim uzrokom nestabilnosti u Sunčevom sistemu u narednih 4 do 4,5 milijardi godina.