Južni pol je nekada prekrivala gusta prašuma
Prije 90 miliona godina klima na Zemlji bila je potpuno drugačija, na Južnom polu se nalazila gusta tropska prašuma, navode naučnici.
Od kada saznamo prvi put za Južni i Sjeverni pol opšte je shvatanje da su to dijelovi sveta u kojima klima nije baš gostoljubiva za živi svijet. I to je tačno. Iako postoje neke vrste životinja koje Antarktik zovu domom, postoje dobri razlozi zašto se ljudi i većina drugog živog svijeta drže podalje od ledenog kontinenta.
Nije se oduvijek radilo o hladnim pustošima, međutim. U davnoj prošlosti naše planete, uslovi za život bili su veoma drugačiji u odnosu na današnje.
Sredinom krede, prije oko 90 miliona godina, gusta koncentracija ugljen-dioksida u atmosferi dovela je do viših globalnih temperatura, topeći polarne kape i podižući nivo mora i do 170 metara u odnosu na današnji.
Kako je Južni pol izgledao u takvom svijetu. Naučnici mogu da nam odgovore na to pitanje.
Prije tri godine ekspedicija na brodu „Polarstern“ u Amundsenovom moru izvela je bušenja tla ispod morskog dna oko 900 kilometara od Južnog pola.
Uzorke koje su izvadili, posebno na dubini od 30 metara, drastično su u suprotnosti sa sastavom sedimenta bliže površini.
„Tokom prvobitne procjene na brodu, neobična boja sloja izvađenog sedimenta odmah nam je upala u oči. Prve analize upućivale su da smo na dubini od 27 do 30 metara ispod okeanskog dna otkrili sloj koji je formiran na kopnu, a ne u okeanu“, kaže geolog Johan Klages sa Instituta „Alfred Vegener" u Njemačkoj.
Fascinantno otkriće
Do tada niko nikada nije iz perioda krede izvadio uzorak sedimenta iz zemlje na toliko geografski južno na Zemlji. Međutim, ono što su detaljnijom rentgenskom kompjuterizovanom tomografijom otkrili ih je sve iznenadilo.
Analize su pokazale delikatnu i složenu mrežu fosilizovanih korijena biljaka. Mikroskopske analize otkrile su postojanje polena i spora, što sve ukazuje na prezervirane ostatke drevne prašume koja je postojala na Južnom polu prije oko 90 miliona godina.
„Brojne vrste biljnih ostataka navode nas na zaključak da je zapadni Antarktik tada bio gusta, močvarna šuma pod današnjim standardima umjerenog pojasa, slična onim koje se mogu pronaći danas na Novom Zelandu“, kaže paleoekolog Ulridž Salcman sa Univerziteta u Nortrumbriji.